Een oude lens op een moderne camera
Recentelijk heb ik een M42-mount Super Takumar-lens gekocht. Ik had online gelezen dat dit een goedkope manier zou zijn om een snelle lens met een dromerige bokeh te krijgen. Ik heb al een Yongnuo 50mm-lens die redelijk vergelijkbaar is, maar ik wilde altijd al eens een van deze vintage lenzen uitproberen.
Hoe krijg je het werkend
In het geval van mijn Nikon kun je kunt een vintage lens niet zomaar op een moderne camera aansluiten. Je moet rekening houden met de adapterring om de lens op de camera aan te sluiten, de flens brandpuntsafstand, en dat je veel functies verliest die moderne lenzen hebben, zoals het aanpassen van de focus en het diafragma vanuit de camera. Het gebruik van een lens met deze methode betekent dat je alleen in volledig handmatige modus kunt fotograferen. Let wel op dat je hiermee je lens kunt beschadigen, en de bewegende spiegel van je camera kan ook tegen de achterkans van de lens aan komen, ook iets om voor uit te kijken.
De adapterring
Je kunt een adapterring gebruiken om de lens op de camera aan te sluiten. Er zijn een paar opties, je kunt een ring gebruiken zoals degene die ik heb gekocht, of een constructie met lenzen erin. Het voordeel van een adapter met optiek is dat het makkelijker wordt om de oneindige scherpstelling te behouden. Het nadeel is dat deze iets duurder zijn, rond de €20, en iets minder licht doorlaten. Misschien schaf ik er later zo een aan.
Een adapterring voor een M42-lens naar Nikon F-Mount
De flens brandpuntsafstand.
De flens brandpuntsafstand op mijn nikon D3400 is 46.5mm. Voor een M42-lens is dit 45.46mm. Dat, plus de adapterring met een dikte van ongeveer 1mm betekent dat er ongeveer 2mm verschil is om deze lens scherp te stellen. Als je een Canon camera gebruikt met een EF mount is dit geen probleem, want deze heeft een flens brandpuntsafstand van 44mm. Maar voor de Nikon betekent dit dat je de mogelijkheid verliest om op oneindig scherp te stellen, en slechts tot ongeveer 2m van de lens kunt scherpstellen. Om dit te compenseren heb ik advies van mflenses.com forumposts geprobeerd en de lensconstructie handmatig een beetje naar achteren verplaatst.
Schroef eerst de naamring los door een rubberen ring te gebruiken om grip te krijgen
Schroef de focusgreep los om de schroeven te onthullen
Draai deze schroeven los om de relatieve posities van de focusring en de lensconstructie te verplaatsen
Na het verplaatsen is het helaas niet genoeg om bij oneindig te komen, maar een klein stukje verder tot ongeveer 3m. Dit is wel genoeg om wat portretfotos te maken.
Voorbeeldfoto’s
Vandaag was een prachtige herfstdag, dus ik ging met mijn zoon naar het park en maakte wat foto’s.
Conclusies
Fotograferen in volledig handmatige modus is niet zo erg als je achtereenvolgens een aantal portretten maakt. Fotograferen op f1.8 en de volgende twee instellingen met deze lens resulteert in de bovenstaande foto’s. Als ik rondliep en foto’s van verschillende scènes maakte, was ik veel aan het rommelen met mijn camera. Kinderen bewegen ook graag veel, dus ik had echt moeite met de scherpstelring en het verplaatsen van de camera om binnen de paar centimeter focus te komen die je krijgt als je wijd open fotografeert.